 25 XI - 13 XII 2003 Andrea Bianconimalarstwo
Pogaduszki kobiet"Bez tytułu", "As kierowy", "Kobieta o imieniu Rebecca". Groteskowe figury naszych czasów. Jest rzeczą naturalną, że młody artysta taki, jak Andrea Bianconi, działa w sferze poddawanej ciągłym poszukiwaniom oraz pociąga go różnorodność wrażeń. To pozwala mu poddawać się próbom dążącym do zbliżenia ku dziedzinie sztuki ekspresyjnej. Są one niezbędnym warunkiem, jeśli chce się osiągnąć potwierdzenie przekazu poetyckiego za pomocą malarstwa. Sztukę charakteryzuje różnorodność obiektów zastosowanych do celu artystycznego wyrazu. Postać ludzka pozostaje jednak stałym nie do ominięcia obiektem służącym do wyrażenia tego, co interesuje artystę w sposób szczególny: podkreślenia, poprzez groteskowa deformację, stanu wyobcowania i tymczasowość człowieka żyjącego w społeczeństwie konsumpcyjnym i agresywnym niezdolnego do zareagowania na oszustwa oraz złudne uroki, które czynią go bezbronnym i bezsilnym. We wcześniejszych dziełach jednostka ludzka, wciągnięta w tryb wydarzeń, zredukowana do roli manekina lub robota, ukazywała się jako jeden z wielu elementów opowiadania wizjonerskiego, była narzędziem przekazu zdającym relację, ale była przy tym bezosobowa i anonimowa: był to rodzaj humanoidalnej istoty, bez twarzy i wyrazu, unoszącej się w pustej przestrzeni zajętej przez tłum symbolicznych postaci-widm, będących projekcją złożonej patologii egzystencjalnej. Wszystko to przesiąknięte wena ironiczną, ostra lecz pobłażliwa przy tym i wyrozumiała, co łagodzi surowość przekazu. Obecnie w dziełach artysty postać ludzka zostaje wysunięta na plan pierwszy i staje się głównym bohaterem obrazu. Podkreślona zostaje ekspresja twarzy z uwzględnieniem najmniejszych szczegółów anatomicznych. Podkreśla ona wyraźna dwuznaczność zachowania ludzkiego, podlegającemu procesowi zamiany ról, w których seksualność zredukowana zostaje do zwykłej konsumpcji. Tradycjonalne tabu zostają złamane nie z powodu potrzeby prawdziwej wolności, lecz w celu podporządkowania się najbardziej tyrańskim prawom. W dziełach "As kierowy", "Odpowiadam ja", "Rebecca", "Miss Italia", "Żołnierz", "Osiem kobiet i jedno serce", "Śmierć byka" z otwartym humoryzmem zawarta jest aluzja do sposobu, w jaki pragnie być przedstawiony i postrzegany dzisiejszy człowiek, szczególnie przez tę część społeczeństwa, która ulega krótkotrwałym oczarowaniom. Wyeksponowana nagość, ostentacyjne przebranie, telefon komórkowy zawsze pod ręka, okulary noszone jako maska, broń trzymana w dłoni jak zabawka, są wymownymi szczegółami zniekształconej mentalności przejawiającej się w wyrazie postaci. Wyrażając swa wdzięczność, poprzez te nowe wyrazy postaci, takim malarzom jak Otto Dix i George Grosz, jak również Pablo Picasso oraz Renato Guttuso, Andrea Bianconi zadaje sobie pytanie w swym niepowtarzalnym stylu, na który składają się silne symbole oraz "cierpkawe" kolory dotyczące odchylonych od normy liturgii naszych czasów. Dojrzałość artystycznego języka jest gwarancja zaangażowania autora, uparcie zwróconego w kierunku potwierdzenia swej żywej koncepcji wizjonerskiej. Giuliono Menoto Wernisaż Wystawy
|