Iwan Kulik urodził się w 1959 roku we wsi Liaszcziwka w centralnej Ukrainie. W latach 1977-1979 odbył służbę wojskową w Armii Radzieckiej w Moskwie. W 1979 roku rozpoczął studia na Wydziale Pedagogicznym - kierunek wychowanie plastyczne na Uniwersytecie w Dniepropietrowsku. W roku 1983 zdecydował przenieść się do Instytutu Sztuk Użytkowych w Charkowie, gdzie spędził 6 lat studiując najpierw przez rok architekturę wnętrz, a później malarstwo monumentalne. Na przełomie lat 1989 i 1990 Kulik mieszkał i tworzył w Moskwie i Leningradzie.

W początkowej fazie swojej twórczości zajmował się sztuką monumentalną w różnych jej aspektach - tworzył freski, mozaiki, witraże i monumentalne obrazy naścienne. Z czasem poszerzył swoje zainteresowania artystyczne o nowe formy - rzeźbę, a nawet batik. Cały czas powstawały też obrazy olejne. Przełomem w jego twórczości było spotkanie z diasporą ormiańską, a szczególnie z twórczością Akopa Akopiana i samym Artystą. Iwan Kulik uważa, że było to jedno z najważniejszych wydarzeń w jego życiu. W październiku 1990 roku przyjechał do Polski i osiedlił się w Warszawie. Jego pierwsze prace w Polsce to gobeliny, które obecnie znajdują się w prywatnych kolekcjach w Australii.

Od momentu zamieszkania w Polsce dominującą część jego twórczości stanowią obrazy olejne, które łączą się w cykle tematyczne. Najważniejsze z nich to cykle inspirowane wielkimi postaciami historii i sztuki (Joanna D'Arc, Toulouse-Lautrec, Van Gogh, Napoleon, Don Kichot), nastrojem miejsc (pracownie krawieckie, sceny z życia ulicznych muzykantów, Odessa, rybacy), portrety wybitnych ludzi (papież Jan Paweł II, Roman Polański, Paweł VI, Mozart). Swoistym wkładem polskim w twórczość Iwana Kulika jest postać Stańczyka, któremu poświęcił znakomitą część swoich obrazów. Pobyt w Kazimierzu Dolnym zainspirował go do namalowania szeregu obrazów o tematyce żydowskiej. Zostały one bardzo dobrze odebrane przez środowiska żydowskie. Jeden z nich wisi w prywatnych zbiorach premiera Szarona.
Iwan Kulik został także zaproszony przez winnicę z Cormòns we Włoszech do zaprojektowania w 2001 roku etykiety na wino „Vino della Pace”. Jest to szczególny zaszczyt, oferowany każdego roku tylko najwybitniejszym artystom. Projekty etykiet tworzyli m.in. Vico Calabrò, Giacomo Manzù, Dario Fo, Yoko Ono, Igor Mitoraj. W 2001 roku razem z Kulikiem robili je Gilberto Zorio i Robert Caroll.

Od wiosny 2001 roku artysta znalazł nowy obszar twórczości - gwasze związane tematycznie z wybitnymi dziełami literackimi. Pierwszym utworem, który go zainspirował był „Mistrz i Małgorzata”. W 2011 rozpoczął pracę nad ilustracjami do książki. W sumie powstało około 1000 gwaszy, z czego około 100 zostało wykorzystanych w pięknym wydaniu książki „Mistrz i Małgorzata” przygotowanym przez warszawskie wydawnictwo MUZA (wyd. I - 2003, wyd. II - 2004, wyd. III - 2011). W książce wydanej przez MUZĘ w roku 2011 ukazało się 59 nowych ilustracji - gwaszy, które powstały w latach 2010-2011. Kolekcja tych gwaszy prezentowana była w latach 2011-2012 na wystawach w galerii ADI ART w Łodzi, w Domu Kultury w Łęczycy i w Muzeum Okręgowym w Kaliszu. Większość z nich pokazana jest na obecnej wystawie.
Artysta tworzy też gwasze ilustrujące książki „Don Kichot” Cervantesa i „Folwark zwierzęcy” Orwella. Cykl gwaszy do „Folwarku zwierzęcego” wykorzystany będzie jako ilustracje do książki Orwella, która nakładem wydawnictwa MUZA, ukaże się w księgarniach w listopadzie 2012.
Od 2005 artysta pisze książkę opartą na motywach autobiograficznych. Jedenaście jej fragmentów opublikował w kolejnych tekach w latach 2008-2011 kwartalnik „Pressje” wydawany przez Klub Jagielloński. W kwietniu 2012 trzy opowiadania ilustrowane przez autora, zebrane w tom „Ziarna i plewy”, opublikowane zostały przez wydawnictwo ADI ART. Drugi tom, zawierający kolejne opowiadania, ma się ukazać w grudniu 2012.
W maju 2012 artysta uczestniczył w plenerze w Mariampolu w wyniku czego powstały cztery freski w Labiryncie Fresku im. Vico Calabrò. Artysta obecnie mieszka i tworzy na wsi pod Łodzią.

www.iwankulik.pl