Galeria 'Krótko i węzłowato...'

21 X - 22 XI 2003

Żywioły - powietrze

wystawa interdyscyplinarna
pedagogów i gości Instytutu Sztuki
Uniwersytetu Śląskiego


niebieska grafika na bialym tle

Powietrze, podobnie jak pozostałe żywioły, od samego początku swego zaistnienia w doświadczeniu ludzkim, jawiło się zarówno jako dobroczynna i zgubna potęga. Przeczucie tej siły sprawiało, że lotny ów żywioł, przeźroczysty, nieuchwytny i niedostrzegalny bezpośrednio, wyrazistym rysem kreślić miał swoją obecność już na samym początku świata. W wielu wyobrażeniach był przyczyną stwórczą i substancją wszystkiego. Jako dynamiczny element rzeczywistości, rzeczywistość tę budował, rzeźbił, zmieniał, niszczył i unicestwiał. Niewidzialny, był siłą motoryczną makro i mikro świata, życiodajną energią materii i duszą wszelkiego istnienia. Władzę swoją obwieszczał językiem zjawisk atmosferycznych, głosem, ruchem i zapachem wiatrów, huraganów, zawirowań chmur i burz, które odczytywano jako jego boskie epifanie, zapowiedź przemian i sygnał ostateczności. Zmienny w decyzjach i kierunkach, życiodajny i śmiercionośny, wszechobecny i ulotny stał się symbolem nie tylko twórczej dynamiki człowieka ale także daremności ludzkich poczynań, przemijalności czasu i nietrwałości wszystkiego, co w czasie zaistniało. Stąd też obrazami jego natury były pusta przestrzeń i nicość - efekt destrukcyjnej jego aktywności i zaczyn odrodzenia w nowej formie tego, co jako przeżyte, musiało ulec zniszczeniu. Jego powiew, niczym klamra spinać miał ludzkie bytowanie na ziemi, zaczynając go pierwszym oddechem i kończąc ostatnim. Całe też indywidualne życie miało płynąć w bezwzględnej zależności od jego, nie wymagającego kontroli, rytmicznego przenikania żywych organizmów, odżywianych niewidoczną materią jego istoty. Był tchnieniem, życiem, mocą i duchem świata. Był marzeniem Ikara i czynnikiem transformacji Chaosu w filozoficzny kamień. Przynależąc do ponadziemskiego królestwa subtelnych ciał, wcielał się w coraz to inne postaci, by jako posłaniec, medium i łącze, jako ptak, geniusz, anioł i muzyczna harmonia, spajać substancjalny i niematerialny byt.

Jagoda Adamus       

Uczestnicy wystawy  
JAGODA ADAMUS
KRZYSZTOF DADAK
EUGENIUSZ DELEKTA
MAŁGORZATA DOBRZYNIECKA-KOJDER
KRYSTYNA FILIPOWSKA
ANDRZEJ GIERAGA
JÓZEF HOŁARD
WITOLD JACYKÓW
JÓZEF KNOPEK
ELŻBIETA KURAJ
MAŁGORZATA ŁUSZCZAK
ROMAN MACIUSZKIEWICZ
KRYSTYNA PASTERCZYK
RYSZARD PIELESZ
ANDRZEJ PIETSCH
PAVOL RUSKO
LESZEK ZBIJOWSKI


Wernisaż Wystawy
21 października 2003 r. (wtorek) o godz. 15.00
Zakład Bezpieczeństwa Procesowego i Ekologicznego PŁ
Łódź, ul. Wólczańska 213, Pałacyk I p.
przewidziane niespodzianki muzyczne
Licznik=